چند نکته درباره آلبوم «باران تویی» اولین اثر گروه «چارتار»
آلبومی که میتوان آن را دوست داشت یا نداشت
[ سمیه قاضیزاده - روزنامهنگار ]
گروه جوان «چارتار» به تازگی اولین آلبومشان «باران تویی» را منتشر کردهاند که از همان هفتههای آغازین، طرفداران بیشماری پیدا کرد و البته مخالفانی. قصد این یادداشت بررسی برخی از این موافقتها و مخالفتهاست به نظر نگارنده و طبیعتاً به دور از هر حب و بغضی درباره اثری که این روزها به عنوان یکی از پدیدههای موسیقی ایران مطرح شده است.
*** چرا میتوان «باران تویی» را دوست داشت؟
1- پیش از همه اینکه از نظر معنایی اولین آلبوم گروه «چارتار» آلبوم نسبتاً موفقی است، به این معنا که مفاهیم کلی ترانههای «باران تویی» مفاهیم سرزنده، باطراوت و زیبایی هستند که خیلی سریع در خاطر میمانند. مفاهیمی که در اکثر ترانهها تکرار شده و خیلی زود هر ترانهای را میشود با آنها به خاطر آورد؛ مثل «سحر ندارد این شب تار/ مرا به خاطرت نگهدار» یا «آشوبم آرامشم تویی/ به هر ترانهای سر میکشم تویی» یا «باران تویی به خاک من بزن»، یا «مینوشم از چشمان تو، جرعه به جرعه شعر نو» و... در واقع ترانههای این آلبوم در جستجوی معناهایی فراتر از ترانههای معمول آلبومهای روز موسیقی پاپ ایران هستند که این ویژگی در این اوضاع اسفبار ترانهسرایی چیز کمی نیست.
2- چهار ترک اول آلبوم «باران تویی» ملودیهای خوبی دارد که بعضیهایشان از خوب هم بالاتر ایستادهاند. ملودی آغازین آلبوم (آشوبم) ملودیای است زنده و جاندار که برای طرفداران آلبوم هم جایگاه خاصی دارد. توجه ویژه به مصوّتهای بلند در آهنگسازی این قطعه و همچنین ترانه آن با ترجیعبند «آشوبم، آرامشم تویی/ به هر ترانهای سر میکشم تویی» باعث شده تا این قطعه مطلع بسیار خوبی باشد. جدای از این قطعه، سه قطعه «باران تویی»، «مرا به خاطرت نگهدار» و تا اندازهای «هندسه» هم موفقترینهای این آلبوماند که در اغلب فضاهایی که پتانسیل این را داشتهاند تا بتوان درباره آلبوم نظر داد، اکثراً به آنها توجه شده است.
3- تلفیق فضای سنتی و پاپ در «باران تویی» درآمده است. این در درجه اول مرهون آهنگسازیهای آرش فتحی است و در درجه دوم مدیون صدا و تحریرهای خواننده. این روزها هم این شیوهها در موسیقی ایران جواب میدهد و گروههایی که بِیس کارشان را روی موسیقی سنتی یا محلی ایران گذاشته و بعد سراغ رنگآمیزی دیگری در همان فضا رفتهاند، موفق شدهاند. پیش از «چارتار»، گروه «پالت» یکی از همین گروهها بود که با آلبوم «آقای بنفش» و البته کنسرتهای بسیار موفقاش توانست گل کند.